Je kijkt automatisch naar boven als je het Pantheon binnenloopt; de koepel imponeert. Als het regent, ik heb dat gezien, valt het hemelwater gewoon door het oog op de grond. De Italianen zetten er netjes een hekje omheen. Naast deze hekjes, katholiek meubilair en religieuze parafernalia staan er enkele graftombes in het Pantheon.
Weinigen is de eer toebedeeld om begraven te liggen in een gebouw dat er al bijna tweeduizend jaar staat. Er zijn dan ook niet veel van die gebouwen: de pyramides, een enkele kathedraal, het Pantheon, dan heb je 't wel gehad. Raphael is een van de weinigen die in het Pantheon begraven liggen. Hij is gestorven in 1520 en schijnt er zelf voor gekozen te hebben. Dat zou ik ook wel willen.
Akkoord, hunebedden staan er ook al heel lang, maar ik weet niet of je nog kunt stellen dat daar nog iemand begraven ligt. Het is eerder zo dat daar mensen begraven lagen. Ik denk echter niet dat die graven geruimd zijn, de resten zijn opgelost in de aarde. Bovendien zijn hunebedden niet meer in gebruik en hebben ze meer een archeologische betekenis.
Over negen jaar ligt Raphael vijfhonderd jaar in het Pantheon. Gaan de Romeinen dat nog herdenken? Zou men al in voorbereiding zijn? Zou hij er dan nog liggen? Je mag over het algemeen maar een bepaald aantal jaren rustig op de zelfde plek liggen. Daarna worden je knoken, als er toch bijna geen nabestaanden meer zijn waar je in voort leeft, uit de aarde gevist en, ja, wat dan eigenlijk? Weggegooid? In één groot graf gedaan? Opgelost in zuur? Ook Raphael? Ik hoop het niet. Een kunstenaar van zijn kaliber maar er nog wel 500 jaar liggen.